ახალი წლის წინ დიდი ქალაქის ფანჯრები ანათებს სადღესასწაულო შუქით. შთაბეჭდილება რჩება, რომ ყოველივე ამ ფანჯრის უკან ფრთხილად ინახავენ საყვარელ დღესასწაულს. თითქოს, ყველა ფანჯარაში ყველა ელოდება საახალწლო სურვილების ასრულებას... ხანშ შესული ქალის სილუეტს ერთერთი მოსკოვის სახლის ფანჯრს უკან მეზობლები მიჩვეულები არიან, როგორც რაღაცას შეუცვლელს. სოფია ივანოვნა უკვე ათი წელია არ დგება თავისი კრესლოდან, მთელი დღეების განმავლობაში იყურება ფანჯარაში, წეპავს ქაღალდიდან ლამაზ ნივთებს და უსმენს დიკენს, რომელსაც მას უკითხავს ერთედერთი ქალიშვილი ტანია. ერთადერთი მემკვიდრე, ტანია, რომელსაც უნდა გადაეცა სამკაულები თავისი ქალიშვილისთვის, როგორც ჩანს შეეგუა გაუთხოვრობას, და მთელი მისი ცხოვრება შედგება მხოლოდ დედაზე ზრუნვიდან. შესაძლოა, ამ ქალებს ერთად კიდევ უამრავი წელი გაეტარებინა, განმარტოვებულად თავის ბინაში, ერთ წინასაახალწლო სათამოს სოფია ივანოვნას სივდილი არ დაეპირებინა... რაც აცნობა კიდევაც თავის ქალიშვილს. და ისე ძლიერ მოუნდა სოფია ივანოვნას, რომ მისი ქალიშვილი ბედნიერი გამხდარიყო, ტანიას კი ისე ძლიერ მოუნდა, რომ დედის გულში სიმშვიდე ყოფილიყო... და ისე ახლოს იყო ახალი წელი, რომ მოსკოვის ბინის ფანჯრებში ყველაზე ნამდვილი წინასაახალწლო სასწაულები დაიწყო...
