მზიანი დღე იყო, მარა ჩემთვის ღრუბლიანი მე ის მტოვებდა..მის წინ ვიდექიი გაშეშებული ცრემლებს ძლივს ვიკავებდი რამდენიმე წუთი იყოო დარჩენილი სანამ წავიდოდა..უცებ ჩამეხუტა მისი სითბო ვიგრძენი,ვიგრძენი ის რომ ეს ერთი წლის განმავლობაში ბოლო ჩახუტება იყო,ვერ დავინახავდიი მის ლამაზ და სევდიან თვალებს..ვერ შევიგრძნობდი მას,ვერ გავიგინებდი მის ხმას.. ტკივილი უფრო და უფრო მემატებოდა ხელი გავაშვებინეე და ვუთხარი რომ ჯობდა წასულიიყო უფრო მტკიოდა ცრემლები წამოვიდა როგორც წვიმა შეკავება მინდოდა რომ არ დაინახა მარა არ გამომივიდა ავტირდიი და ისევ ჩავეხუტე.. მალევეე ხელი გავუშვი ეხლა კი თვითონვე მითხრა წადიი და თავს გაუფრთხილდი,მაკოცა და წამოვედი..ბოლო სიტყვები მაინც ჩემი იყოო მიყვარხარ... <3 ორი ნაბიჯი გადავდგი და ისევ მისკენ გავიხედე მარა იქ უკვე აღარ იყო წასულიყოო..აი მაშინ კი ვიგრძენი მარტოობაა..ვიგრძენი რომ დავკარგე..
